قېش تکلیڲی / گۆلساده ایبراهیملی (شعر)
آغاجلار قېشدان اۆشۆیۆر، من یۏخلوغوندان.
یازېن سۏن گۆنلری دۆشۆر پنجرهمین گؤزۆندن
سارې-سارې وَرَقلرده.
إویمده سۏن باهار، یاتاغېمدا بیر نفسلیک یالقېزلېق.
کۆلک قودورموش ایت کیمی کۆچهلری یالایېر.
گئجهنین قۏینونا قېسېلېب گئجه لامپالارې.
یاتاغېنې یاران چای کیمییم، ایچیمی قازېرام.
سۏیوق نۏیابر آخشامې… فۏرماسېنا سېغېنېب گؤزَتچی پۏلیس…
گئجهنین یۆکۆنۆ آلېب چیڲینلرینه.
کؤرپهلر قېش ناغېللارېنا آلدانېب آنا قوجاقلارېندا…
و من سنه اؤز ناغېلېمې یازېرام: بو گۆن ده گلمهدی…
Yazını bu əlifbada oxuyun: TÜRKCƏ