کۏرلوق / قېزبستی سولطان (شعر)

کۏرلوق \ قېزبستی سولطان (شعر)

سَندَن یئتیم أل‌لریم سنی ایسته‌ییر ایندی،

ساچېن’لا‌ اۏیناماق اۆچۆن دارېخېر بارماق‌لارېم.

سۏن دفعه‌ تۏخاندېغېن ساچ‌لارېمېن اوجوندا

گئدیب گلیب هر دفعه‌ دوروخور بارماق‌لارېم.

ایندی سنه‌ بۏیلانان یالقېز گۆنه‌باخانام،

إویمین پنجره‌سی اۆره‌ڲینه‌ آچېلېر.

بیلیرم کی، بیلمیر‌سن آدېنې إشیدنده‌،

گؤز‌لریمدن‌ دۆنیایا نئجه‌ ایشېق ساچېلېر.

اوزون واخت دېر ایچیم، یاخشې دَڲمیر گؤزۆمه‌،

حَسرَتی‌نین آلۏوو اۆره‌ڲیمی قارسېبدې.

هر شئییم اۏلان یئرده‌ سَندَن کۏرلوق چکیرم،

باخېب گۆزگۆده‌کینه‌ دئییرَم نه‌ کاسېبدې.

بو گۆن بولود‌لارېمېز سنی چکمیشدی گؤڲده‌،

یاواش-یاواش داغېلدېن، یۏخ اۏلدون یاواشجانا.

إله‌ سَنین کیمی’یدی سن ده‌ بئله‌ گئتمیشدین،

آما من گئدنمیرَم سَندَن باشقا هئچ یانا.

سَنین یئرینده‌ اۏلسام آللاه‌ حاقّې گَلردیم،

گَلردیم کی، گؤره‌سن گئدن‌لر قایېدېرلار.

سئومک شیرین یوخونون أن آجې طرفی’یمیش،

گئدیش‌لر عاشیق‌لری اؤلنده‌ آیېلدېر‌لار.