آتامېن أل‌لری/ الهام بزرگان (حیکایه)
اینسان بیر عؤمۆر بۏیو یاشادېق‌لارېنې،کئچمیش‌لرینی، بیر آنې کیمی ذرّه قَدَر شئی‌ده، گؤرۆب لمس إده بیلر…
عؤمۆر بۏیو طبیعتده کئچیرتدیڲی گۆن‌لری ساده‌جه بیر قارپېز اۆزه‌رینده.
چؤل‌لرده یاشاماغېن رنگلی بیر خۏروزدا، و بۆتۆن لذّت‌لری کیچیک بیر چای ایستیکانېندا…
سۏن گۆن‌لری’یدی؛ یاخېن‌لارېنا باخېب هره‌دن یاشاماق اییی‌نی آلماق اۆچۆن ایز ایسته‌ییردی.
اۏنلارې یاتاغېنا قۏیوب درین باخېش’لا اۏ گۆجلۆ، آما نَفَسدن دۆشمۆش أل‌لری ایله لمس إدیب یاشایېردې…
سانکې اینسان لحظه ایچینده عؤمرۆ قَدَر یاشایا بیلَرمیش!!
هر آخشام یۏرقون إوه قایېدېب، أل‌لرینی ألیمه آلېب، نفس‌لری‌نین سایې‌یـا دۆشمه‌سینی ایزله‌یه‌رَک، یاشانتې‌لارېمداکې بۆتۆن بو کدرلر، سانکې بیر دامجې گؤز یاشې ایله دردلی اۆرَکدن قالخېب گؤزلریمدن آخېب، من ایسه گؤز یاش‌لارېمې سیلمه‌ڲه داوام إدَردیم…
سن نه قدر قۏجالمېسان آتـــــــا…
سن یاشاماغې بیزه اؤرگَتمیسن
سسین قولاغېمدا دېر، إشیڲه چېخارکن منی سس‌لَییر…
قېزېم گئت، آیاق‌لارېوې مؤحکم یئره باس، باشېوې دیک توت، بۆتۆن یئرلر گؤڲ‌لر سنین دیر…
پایېزېن آرا آیېندا، أل‌لریوی اؤپۆب اۏنو یاتاقدا تک بوراخدېم
کیمسه بیلمه‌ییردی اۆره‌ڲیمه نه بؤیۆک، نه آغېر بیر درد چؤکۆب، إله‌بیلکی آغېرلېغې منیم آددېم‌لارېما غلبه إله‌ییردی…
مۆستقیم… دئییب، تاکسی‌نین قاپې‌سېنې باغلادېم.
غم، تیکانلې أل‌لرینی بۏغازېما سانجېب من ایله ساواشېردې…
پنجره‌نی آچېب پایېزېن سرین یاغېشې، اۆزۆمه چېرپېردې، من ایسه اؤزۆمۆ بیر بؤیۆک طوفانا حاضېرلایېردېم. گؤز یاش‌لارېمې اۆزۆمدن سیلیب یولوما داوام إدیردیم…
اۆرَک دئییردی قال، أل‌لرینی بوراخما، بو سۏن گۆن‌لردی…
نئجه یالوارېرام ایذین وئرین من گئدیم، آتام منی گؤزله‌ییر، اۏنون أل‌لرینی ألیمه آلماق، منیم بۏینومون بۏرجو دېر گـَرَک یانېندا اۏلام…
یــــــــــــۏخ… نئجه یالواردېم کی آتام منی گؤزله‌ییر و چېخدېم تئلئفۏنوم زنگی چالېندې…ألۏ… باجېم آتانېن حالې یاوا دېر… نئجه اۏلار! اۏندان دا یاوا حال اۏلا بیلَرمی؟!
سن تئز گل إوه…
کۆچه‌نی نئجه قاچېرام، دیش‌لریمی سېخېب قولاق‌لارېمدا ساده‌جه نفس‌لریم و اۆره‌ڲیمین چېرپېنتې سسی وار…
آیاق‌لارېمې گۆج’له زۏرلامېشام کی قــــــاچ، آتا سنی گؤزله‌ییر…
قاپېنې دؤڲۆب، باجېم قارا کؤینک’له منی قارشېلادې…
گل آتا سنی گؤزله‌ییردی.
بَنزَرگه‌لر / Bənzərgələr
قار دنهلری / آیناز بزرگان (حیکایه)
یانېت‌سېز سۏرغولار / فائضه بزرگان (حیکایه)
ناغېللارداکې اؤزلَم / فائضه بزرگان (حیکایه)
بوز / اومان میانالې (حیکایه)
ایلان / رحیم علییئو (حیکایه)
یالقېز إو / سحر روحی (حیکایه)
بۏش كۏمۏد / حسن ثمودی قلعهلر (حیکایه)
اۏ هله دیری دیر! / آیهان میانالې (حیکایه)
دارا / آراز أحمداۏغلو (حیکایه)
Ədəbiyyat, özəlliklə də nəsr ədəbiyyatın iki təməl görəvi var:
1. əyləncə
2. Anlam
Oxuduğumuz bu mətn ata ilə qızın arasında olan sevgi bağını aydıncasına arı-duru duyqular ilə oxucuya çatdıra bilir. Bu baxımdan birinci görəv alınır. Acaq bütöv bir hikayə yaratmaq üçün yazıçı işin təməlini bilməli və hikayəni
yaratmaq üçün gərəkli olan ünsürləri hikayədə gətirməli dir. Bu iş üçün yazıçı professional ədəbiyyat’la dərin ilgidə olmalı dır.
Yazıçı rəhmətlik atasının dünyadan köçməsi ilə böyük bir dayağı əldən verdiyini əllər görütüsündə yaşadığı duyqular ilə birlikdə çatdırır. Başlanış olaraq bu mətni yaxşı bir başlanış kimi görmək olar. Sözsüz bu gənc yazıçıda nər yazmaq çıxarı var. Ama yalnız bu çıxar ilə böyük işlər görmək olmaz. Böyük əsərlər yaratmaq üçün ağır zəhmətə qatlanmaq, gecə-güdüz oxumaq və oxuuduqlarımızdan dərin anlamları – işinin püfünü – çıxardıb örgənmək gərək dir. Biz gənc yazıçımıza bu yolda uğurlar diləyirik.