آزادلېق / کوثر غفاری (شعر)
دۏلانماغا بیزه سارې گل، ألیمدن یاپېش یئردن قالخېز منی
یۏلا دۆشسَک قۏرخوموز تؤکۆلر
شهناز خیابانېنې بیر آددېملېق کئچک،
یئتیشَک أرکین قاباغېنا، سنی گؤرجَک قاپېچې تیترهسین، اۏ گیزلین قاچچېلار سنی گؤرجَک حؤشنهییب قۏیوب قاچسېنلار
و من گۆله-گۆله، باغرېما باسېم سنی،
سن أرک قالاسېنې…
بیز اۆچۆمۆز بیر اۆچ رنگلی بایراق ایله تبریزی باشدان-باشا، گۆلۆش’له دۏلدوراق…
نه اۏلار بیردن بو اوزون یۏللاردا، اۏتای بو تای إلهیَنده، یۏلونو ایتیریب بیزه سارې گلهسن
قۏرخورام گئج گلمهڲیندن آخې خبرین وارمې؟ یاواشجا دئییم، دۏغروسو یاواش-یاواش اودوزوروق، بو دوز ایله سویونان باش ساخلاماغېمې گؤرورسن، داها سو قورویوب گَرَک دوز یئیَک! داها اودوزاندان سۏنرا بلکه هئچ اۏ دوزلار دا بیزیم اۏلمایا…
بیزه گلسن، تئز گل قۏرخورام!
بو عؤمرۆمۆن کئچمهسیندن و سنسیزلیک گۆنلرینین داوامېندان…
هئی آزادلېق!
بیزه سارې دا بیر گل، قۏرخورام سنین حسرتینی گۏرا آپارام
اؤلندن سۏنرا، تۏرپاق اۆستۆندهکی دردلریم، تۏرپاق آلتېندا آلېشېب، اینقیلاب إدهجک…