سۏیوق أل‌لر / ناییله علی‌یئوا (حیکایه)
کؤچۆرۆب اویقونلاشدېران: آیهان میانالې
گلَن قېی-قېشقېرېق، آغلاشما سَسی منی هیجانلا‌ندېرمېشدې. اۆره‌ڲیم إله تئز-تئز دؤڲۆنۆردۆ کی، سینه‌می آغرېتمېشدې. سانکی بۏغولوردوم. دانېشدېقجا همین حیسّ‌لری ایندی ده کئچیردیرَم.
“إوین آشاغې‌سېندا إرمنی‌لر دوروبموش. آشاغې دۆشَن‌لری گۆللـه‌لَییرمیشلر” ¬– بونو آتام دئیَنده إشیتمیشدیم. من هله اوشاق اۏلدوغومدان گۆلـله‌له‌مه‌ڲین نه اۏلدوغونو باشا دۆشه بیلمیردیم. ساده‌جه آتاما دیققت’له باخېردېم. سارالمېش، قهوه بۏیاقلې گؤزلریندن چالېشما اۏخونوردو. هر زامان شَن اۏلان اۆزۆ ایندی سۏلموشدو. اۏتاقدا ساغ-سۏل گزیب، نه ایسه فیکیرلَشیردی. من ایسه ألیمده‌کی گلینجه‌ڲی بَرک-بَرک توتموشدوم. بیردن غریبه سَس إشیدیلدی. کیم ایسه چېغېردې. بیر آندا گلَن واهیمه‌لی سَس منی دیکسیندیرمیشدی. آتام ألیمدن توتوب جلد آددېم‌لار’لا منی باشقا اۏتاغا آپاردې.
و منه بئله دئدی:
تهدید‌لره باخمایاراق أحمد جاواددان بۏشانمادې، 8 ایل سۆرگۆنده اۏلدو، أری‌نین اؤلۆمۆنۆ اۏن بئش ایلدن سۏنرا بیلدی.
– زَهرا، من ایندی بوردان، (اۏ اۏتاغېن سۏل طرفینده‌کی ایری پنجره‌نی گؤرسَتدی) آشاغې دۆشه‌جه‌ڲَم، سۏنرا نردووان قۏیوب سنی ده دۆشۆرده‌جه‌ڲم. سَسینده تیتره‌مه وار ایدی. آتامېن نه دئمک ایسته‌دیڲینی تام آنلایا بیلمه‌میشدیم. آنجاق تَله‌سه‌رَک آلنېمدان اؤپۆب ایکینجی قاتدان یئره توللاندې. چۏخ کئچمه‌میشدی کی، یئرده‌کی سېنېق-سالخاق نردووانې پنجره‌یه دایادې. من أن چۏخ آرخادا اۏلان یاشېل رنگلی بیر شئیه باخېردېم. بونو ایلک دفعه ایدی گؤرۆردۆم. بؤیۆک بیر شئی ترپه‌نیردی. هر شئی أزیب کئچیردی. گؤز‌لریم همین شئیه دالېب گئتمیشدی. ایچیمده غریبه حیسّ‌لر اۏیانمېشدې. بو حیسّ‌لر منه یاد ایدی. کلمه‌لره ایفاده اۏلونا بیلمه‌یه‌جک قَدَر قارېشېق حیسّ‌لر کئچیردیردیم.
– زَهرا قېزېم ألیمی توت – آتام منه یالوارېرمېشجاسېنا باخېردې. من ایسه قۏرخموشدوم. ترپه‌نـه بیلمیردیم. بیر ده نئجه دۆشه‌جکدیم آخې اۏ قَدَر هۆندۆرلۆکدن؟ هله اۏ یاشېل بۏیاقلې هئیبَت‌سیز منی یامان قۏرخوتموشدو.
– قېزېم قۏرخما! من بوردایام ساده‌جه ألیوی اوزالت، هر شئی یاخشې اۏلاجاق – آتامېن سۏن سؤز‌لری منی ایناندېرمېشدې. نه اۏلور، اۏلسون قهرمان آتامېن منی قۏرویاجاغېنې بیلیردیم. بیر آددېم قاباغا گلدیم گؤزۆم اۏ هئیبت‌سیزده ایدی. گئتدیکجه یاخېنلاشېب، منی داها دا قۏرخودوردو. ألیمی چکینه‌رَک اوزالتدېم، آتامېن بارماق‌لارېنا تۏخاندېم. أل‌لری بوز کیمی، اۏلدوقجا دا سرت ایدی. سۏیوق أل‌لری مندن یاپېشماق اۆچۆن ایره‌لی آتېلدې. آتامېن اۆزۆنده آزجا دا اۏلسا سئوینج جۆجرمه‌ڲه باشلامېشدې. بو منی ده سئویندیردی. بیردن همین هئیبت‌سیزدن نه‌سه شېغېیاراق نه‌یه‌سه ساپلاندې. آتامېن اۆزۆنه باخدېم. بیر آنداجا چۏخ دَڲیشمیشدی. گؤز‌لری بَرَلمیش، آغزېندان قېرمېزې بۏیاقدا بیر شئی بۏینونا قَدَر آخمېشدې. اۏ منیم ده اۆزۆمه سېچرامېشدې. اۏنو بیرینجی دؤنه ایدی کی بئله گؤرۆردۆم. سۏیوق أل‌لری بالاجا أل‌لریمدن آخېب گئتدی. آتام سانکی گئتدیکجه آشاغې إنیردی. اۏنو هاوا‌دا سۏن دؤنه گؤردۆم. سۏلموش گۆله بنزه‌ییردی. دۏلموش گؤز‌لری آنجاق هله ده منده ایدی. آتاما نه اۏلموشدو؟ بیر آندا یئره چېرپېلدې. یان-یؤوره‌یه همین قېرمېزې شئی یایېلدې. آتام یئرده غریبه بیر شکیلده اوزانمېشدې. بس نییه قرارېنې بیر دَڲیشمیشدی؟ منی اؤزۆ ایله آپارمامېشدې.
”آتا!” – دئیه بَرکدن قېشقېردېم. آنجاق اۏ هله ده ترپنمیردی…
بَنزَرگه‌لر / Bənzərgələr
گؤرهسن قۏدۏ صاباح گلهجَک؟ / آیدان ناغېیئوا (أدبی مقاله)
ایکی یاشلې کؤرپهنین آجې حیکایهسی / واریث یۏلچویئو…
ایلان / رحیم علییئو (حیکایه)
بوز / اومان میانالې (حیکایه)
جزا / سئوینج إلسئور (حیکایه)
قار دنهلری / آیناز بزرگان (حیکایه)
یالقېز إو / سحر روحی (حیکایه)
زلزله / جلیل مممدقولوزاده (حیکایه)
قایېدېش / إسمیرا حۆسئینلی (حیکایه)
