دیلنچی قېز / وۆقار حاق‌وئردی‌یئو (حیکایه)
چادرا‌دا دیله‌نیب نیشان اۆزۆڲۆ آلان خال‌لې قېز
إلمان باکې’دا “تۏرقۏوې” کیمی تانېنان مرکزده آرئندایا گؤتۆردۆڲۆ بالاجا بیر دۆکاندا قېزېل آل‌وئر‌ی ایله مشغول اۏلوردو. ساتېجې اؤزۆ ایدی. آل‌وئر‌ی پیس گئتمیردی، قازانجې یاخشې اۏلوردو. لاکین یاشې‌نېن اۏتوزو کئچمه‌سینه باخمایاراق هله ده سوبای ایدی. اۆره‌ڲینه یاتان بیر قېز تاپا بیلمیردی.
بیر گۆن إلمان ایشه گئدنده “تارقۏوې”نېن گیره‌جه‌ڲینده کؤهنه ایکی‌مرتبه‌‌لی بینانېن تینینده دایانېب دیله‌نن دیلنچی قادېن گؤردۆ. اۏ، باشدان-آیاغا قارا چادرایا بۆرۆنمۆشدۆ، اۆزۆ-گؤزۆ گؤرۆنمۆردۆ. آنجاق باشقا دیلنچی‌لر کیمی أتۆرپشدیریجی سَسله زارېیېب آه-وای إتمیردی، چادرانېن قۏلوندا گیزلَتدیڲی ألینی آزاجېق قاباغا توتوب ساکیتجه دایانمېشدې. إلمانېن اۏنا یازېغې گلدی. یاخېنلاشېب پول وئریب گئتمک ایسته‌ینده، بیردن پول ألیندن یئره دۆشدۆ. هر ایکی‌سی، غئیری-ایختییاری پولو گؤتۆرمک اۆچۆن أڲیلدی. بو زامان دیلنچی‌نین أ‌لی چارشابېن آلتېندان دیرسه‌ڲه کیمی آچېلدې. إلمان حئیرَته گلدی… عؤمرۆنده بئله هامار، ظریف، گؤزَل أل گؤرمه‌میشدی. بو ألین صاحیبینه اوزاغې ییرمی بئش یاش وئرمک اۏلاردې. دیلنچی‌نین جاوان قېز اۏلماسې، اۏنون عاغلېنا دا گلمَزدی. قېزېن آد‌سېز بارماغېندا نظره‌چارپاجاق گؤزَل بیر خال دا واردې. إلمان جلد پولو یئردن گؤتۆرۆب قېزېن اۏوجونا باسدې. ایچیندن حلیم بیر دویقو کئچدی، یوم-یومشاق ایستی اۏووجون حرارَتی بۆتۆن وۆجودونو تیترَتدی.
– باغېشلایېن، بیلمَزدن اۏلدو، – دئیه إلمان ألینی سۆرۆشدۆرۆب قېزېن بارماغېنداکې خالا تۏخاندېردې.
قېز هئچ بیر سؤز دئمَزدن پولو گؤتۆرۆب ألینی چادرانېن ایچینده گیزلَتدی. إلمان بیر داها عۆذر ایسته‌ییب یۏلونا داوام إتدی. ألینده قېزېن ألی‌نین ایستی‌سی قالمېشدې. گئده-گئده دیلنچی‌نین آجې طالئعینه یاندې، اۏنو دیلنمه‌ڲه مجبور إدن ظالېم دۆنیانې قېنادې. یاواش-یاواش اۆره‌ڲینده سئوگی حیسّی اۏیانېردې. خیالېندا نامعلوم قېزېن اۏبرازېنې یارادېردې. اۏنون بادام گؤزلۆ، خورمایې ساچلې بیر گؤزَل اۏلدوغونو تَصَوّۆر إدیردی. سۏنرا قېزا حاقّ قازاندېردې: “نه اۏلسون دیلنچی‌لیک إدیر، بلکه یئتیم قېزدېر، هئچ کیمی یۏخدور!؟… اۏغورلوق إتمیر کی، اوتاندېغېندان اۆزۆنۆ ده گیزلَدیر. بعضی‌لری عکسینه اۆز‌لرینی آچېب یازېق گؤرکَمی آلېر‌لار، یالاندان گؤز یاش‌لارې آخېدېرلار. بو ایسه سَسینی ده چېخارمېر”. بیردن دایاندې: “بلکه گئدیم اۏنو صؤحبَته توتوم، کیم‌لیڲینی اؤرگه‌نیم. راضې اۏلسا لاپ یانېمدا ایش ده وئره‌رم، منه کؤمَک إدر، حلال پول قازانار”. بو فیکیر’له گئری قایېتدې. آنجاق دیلنچینی یئرینده گؤرمه‌دی…
اۏ واختدان إلمان هر گۆن ایشه گلنده ده، گئدنده ده، حتتا ناهار واختې دا دیلنچی دوران یئره باش چکیردی. لاپ دَلی اۏلموشدو، باشېنې ایتیر‌میشدی، بیلمیردی نه إتسین. بیر گۆن عاغلېنا گلدی کی، بلکه قېز یئرینی دَڲیشیب. ناهار واختې دۆکانې باغلایېب “تارقۏوې”دا اۏنو آختارماغا چېخدې. کۆنجده-بوجاقدا بیر نئچه دیله‌نن قادېن گؤردۆ، آنجاق اۏنلار اۏ آختاردېغې دَڲیلدی. مرکزی اونیوئرماق طرفه گئتدی. اونیوئرماغېن تینینده قارا چادرا‌لې دیلنچی گؤرنده اۆره‌ڲی أسدی. “اۏدور!” – آز قالدې قېشقېرسېن، اۏنا سارې جومدو. چاتاندا پرت اۏلدو، دیلنچی‌نین آچېق قالمېش أل‌لری قېرېش-قېرېش ایدی.
إلمان اونیوئرماغا گیردی. گلمیش‌کن زینت أشیا‌لارې ایله، قیمَت‌لر’له ماراقلاندې. بیر پیش‌تاختانېن اۆستۆنده قۏیولموش تاختا چرچیوه‌لی گۆزگۆ دیققتینی جلب إتدی. اۏنا باخا-باخا فیکیرلَشدی: “گَرَک من ده دۆکانا بئله‌سینی آلام، ویترینه یاراشېق وئریر”. بیردن گۆزگۆده بارماغېنا نیشان اۆزۆڲۆ تاخېب یۏخلایان بیر قېز أ‌لی گؤرۆندۆ. بۆتۆن وۆجودو تیتره‌دی. بو، همَن أل ایدی، دیلنچی قېزېن أ‌لی، خالېندان تانېدې. هَیجان’لا ألین صاحیبینه باخدې. قېز دا حیسّ إدیبمیش کیمی اۏنا سارې چئوریلدی. إلمان خیالېندا تَصَوّۆر إتدیڲیندن ده گؤزَل بیر قېز گؤردۆ. باخېش‌لارې تۏققوشدو. آنی اۏلاراق ایکی‌سی ده چاشدې. قېز بارماغېنداکې نیشان اۆزۆڲۆنۆ اۏینادېب گؤزۆ ایله سۏلا ایشاره إتدی. اۏنون نه دئمک ایسته‌دیڲینی آنلایاندا إلمانېن حالې دَڲیشدی، رنگی کؤمۆر کیمی قارالدې… قېز تک دَڲیلدی، یانېندا هۆندۆربۏیلو، یاراشېقلې جاوان بیر اۏغلان واردې. اۏ دا بارماغېنا نیشان اۆزۆڲۆ تاخېب یۏخلایېردې.
Yazını bu əlifbada oxuyun: TÜRKCƏ
بَنزَرگه‌لر / Bənzərgələr
ایکی یاشلې کؤرپهنین آجې حیکایهسی / واریث یۏلچویئو…
جزا / سئوینج إلسئور (حیکایه)
قار دنهلری / آیناز بزرگان (حیکایه)
بوز / اومان میانالې (حیکایه)
ایلان / رحیم علییئو (حیکایه)
اۏ هله دیری دیر! / آیهان میانالې (حیکایه)
زلزله / جلیل مممدقولوزاده (حیکایه)
سۏیوق أللر / ناییله علییئوا (حیکایه)
قایېدېش / إسمیرا حۆسئینلی (حیکایه)
