هامې اؤلۆر آخې…/ فورقان (حیکایه)
اۏنو اوشاق‌لېقدان تانېیېردېم. بیر کۆچه‌ده یاشایېردېق. مندن بیر صینیف آشاغې اۏخویوردو. مکتبه بیر گئدیب، بیر گلیردیک، دۏستلاشمېشدېق. دَرس‌لریمی اۏخویوب بیتیرن کیمی دۆشۆب اۏنون’لا اۏینایېردېم. گاه منیم چرخیمی سۆرۆردۆک، گاه دا محله‌ده فوتبال اۏینایېردېق.
دَرس‌لرینده چۏخ گۆجسۆز ایدی. بیر نئچه دفعه دئمیشدیم کی، گل سنه بیر آز کؤمَک إدیم، گئت نؤمره‌نی-معدیلینی دۆزلت، دئییردی کی، یۏخ إ، عؤمَر، مندن اۏخویان چېخماز. سن اۏخو!
“سن ده باجارارسان،” دئییردیم.
“من ده اؤرگتمَن اۏغلو اۏلسایدېم، باجاراردېم،” دئییب یاخاسېنې قېراغا چکیردی.
آتا‌سې عاغلېنې ایتیر‌میشدی، هامې اۏنون آتاسېنا دَلی دئییردی.
أصلینده موختار دایې بیر چۏخ عاغېللې‌دان داها عاغېللې ایدی. هئچ کسه زیانې دَڲمیردی. یا اؤز-اؤزۆنه دانېشېردې، یا دا گؤزلرینی زیلله‌ییب اوزون-اوزادې نه‌یه‌سه باخېردې. اؤز-اؤزۆنه دانېشاندا دا هئچ واخت سؤیۆش دئمیردی. د‌لی‌لر عادَتَن سؤیۆشجۆل اۏلورلار آخې، موختار دایې‌دا إله شئی یۏخ ایدی.
منی گؤرَن کیمی حالېمې سۏروشوردو:
“نئجه‌سن، قۏنشو؟”
“یاخشې‌یام، موختار دایې، چۏخ ساغ اۏل!”
“اؤرگتمَن نئجه‌دی؟”
“اۏ دا یاخشېدې، سلامې وار.”
“ساغ اۏلسون!”
بو دیالۏق دئمک اۏ‌لار کی، هر دفعه عئینی’له تکرارلانېردې. موختار دایې‌یـا گؤره من “قۏنشو” ایدیم، آتام دا “اؤرگتمَن!”
جامال آتاسېنا “دَلی” دئیَن‌لره أوّل‌لر حیرص‌لَنیردیسه ده، سۏنرادان آرتېق عصب‌لَشمیردی، چۆنکی عادی‌لَشمیشدی اۏ سؤز اۏنون اۆچۆن.
بیر مۆدّت سۏنرا اؤزۆ ده آتاسېنا “دَلی” دئمه‌ڲه باشلادې.
“إله دئمه،” دئدیم، “نئجه دیلین گلیر آتانا دَلی دئمه‌ڲه؟”
سؤزۆمه حؤرمَت’له یاناشدې:
“دئمه دئییرسن’سه، دئمه‌رم. آما إشیتمه‌مک اۏلمور. هامې دَلی دئییر آتاما.”
“سن دئییلن‌لره فیکیر وئرمه.”
سوسدو، اۆزۆمه باخدې. ناراضې ایدی أصلینده، “نئجه یانې دئییلن‌لره فیکیر وئرمه؟” دئییردی باخېش‌لارې. آما إعتیراض إتمه‌دی. یقین کی، منه حؤرمَت إتدیڲیندن.
من اۏن بیرینجی، اۏ دا اۏنونجو صینیفده اۏخویاندا آتا‌سې دۆنیادان کؤچدۆ. همین گۆن گئجه‌یه قدر آغلامادې. إله بیر گؤرۆنۆشۆ واردې کی، آغلاسایدې داها یاخشې اۏلاردې.
هامې داغېلېشاندان سۏنرا إوین آرخاسېندا گیز‌لی بیر یئرده منه سؤیکه‌نیب آغلادې. جیب‌لریمه باخدېم، ترس‌لیکدن دستمال دا یۏخ ایدی کی، وئریم، گؤزلرینی سیلسین. آغلادې، کؤینه‌ڲی‌نین قۏلو ایله گؤزلرینی سیلَندَن سۏنرا گؤز‌لریمه باخدې، گۆلۆمسه‌دی:
“داها “دَلی” دئمزلر!”
اؤزۆمۆ ساخلایا بیلمه‌دیم، بو دفعه من آغلادېم.
کؤینه‌ڲی‌نین اۏ بیری قۏلو ایله ده منیم گؤزلریمی سیلدی.
“آغلاما!” دئدی، “هامې اؤلۆر ده، آغلاما!”
سۏنرا بیز اۏ محله‌دن کؤچدۆک و ایلگیمیز تامامی’یله کسیلدی.
آما اۏ گۆندن بری جامالېن سؤز‌لری تئز-تئز یادېما دۆشۆر:
“هامې اؤلۆر ده…”
گؤره‌سن اۏ محله‌دن کؤچندن سۏنرا جامالې نییه آختارمادېم؟! یانې من ده اؤلدۆم؟!
هامې اؤلۆر آخې…
بَنزَرگه‌لر / Bənzərgələr
ایکی یاشلې کؤرپهنین آجې حیکایهسی / واریث یۏلچویئو…
جزا / سئوینج إلسئور (حیکایه)
قار دنهلری / آیناز بزرگان (حیکایه)
بیلَرزیکلر / نوریه لۏح (حیکایه)
ایپئنیمالې قېز / هاروکی موراکامی (حیکایه)
آتامېن أللری/ الهام بزرگان (حیکایه)
لئیتئنانت / نیهاد پیرییئو (حیکایه)
مئهریبان ملک / صیاد زیادپور (حیکایه)
آیېنجار / آیهان میانالې (حیکایه)
