ایلک گؤرۆش پایېزدا / سئلین امامی (حیکایه)
پایېز فصلی اۏنون أن سئودیڲی فصیللردن ایدی. سارالېب تؤکۆلن یارپاقلاردا دۏلانماق و اۏ خېرچېلدې سسلری اۏنون اۆچۆن آیرې بیر حیسلر یارادېردې.
هر ایل گلیب کئچیردی اۏیسا کی إلناز هر ایل تک ایدی، اۏ بیرینی سئومک ایستهییردی، آما سانکې قَدَر بونا ایذین وئرمیردی…
إلناز بیرگۆن عائلهسی ایله دۏلانماق اۆچۆن کلئیبر طرفلرینه گئدیرلر؛ آبان آیېنېن أوّللری ایدی، تام فصلین لاپ گؤزل سئویملی مۆحتَشَم منظرهلی اۏلان گۆنلری’یدی. إلناز اۏرا یئتیشدیکده، چئورهنین گؤزللیکلرینه بایېلاراق، هَمَن گئدیب اۏرانې گزمَک و شکیل چکمَک پئشینده ایدی کی، آناسې اۏنا سسلَنیب “چۏخ اوزاقلاشماها” دئدی.
– نیگران قالما آنا بیرآزدان گلهرم –دئدی.
إلناز قاچاراق، اۏرمانا سارې گئدیردی. یارپاقلار آیاغېنېن آلتېندا خېرچ-خېرچ إلهییب تام سئودیڲی کیمی، گؤرۆنتۆلر إله چکیجی ایدی کی، إلناز اۏنلاردا محو اۏلموش کیمی، اؤنجه ایزلهییب سۏنرا فۏتۏ چکمهڲه باشلادې، یۆزه یاخېن فۏتو چکیب سۏنرا باشا دۆشدۆ کی بیر ساعات دېر کی اۏردادې؛هَمَن عائله یانېنا قایېتماغې گرهکیردی، تام دؤنۆب قایېدارکن گؤردۆ کی بیر گنج ألینده دۆربین بونون شکلین چکمکده دیر. إلناز اۏغلانا سارې گئدیب دئدی:
– نهایش گؤرۆرسن؟
جاوان اۏغلان سلام وئریب دئدی:
– چۏخ باغېشلا، بیلیرم کی شکیل چکمک اۆچۆن،سندن ایذن آلماغېم گرهکیردی، آما قارشېمدا إله گؤزل بیر گؤرۆنتۆلۆ دۏغا و اۏندا محو اۏلونموش بیر گؤزل قېز وارې’یدې کی بو سوژهنی ألدن وئره بیلمزدیم.
إلناز اؤزۆنۆ توتوب دئدی:
– آما گـَرهکیر کی اۏنلارا باخام، بَڲَنمهسم، سیلهجکسَن.
اۏغلان دا قبول إلهدی. إلناز یاخېنا گلیب دۆربین’له بیر بالاجا باخېب، اۆرهڲینده دئدی: “آمان آللاهېم من سالان شکیللر هارا بو هارا”، إلناز اۏغلانا سارې دؤنۆب دئدی:
– تامام سۏرون یۏخ قالا بیلر.
اۏغلان گۆلۆمسهییب دئدی:
– تشککۆر إلهییرم، منی آرازام.
آغزېندان سیز هله چېخمامېش، إلناز دا دئدی:
– من ده إلنازام
– سیزین’له تانېش اۏلدوغومدان سئویندیم…
إلناز دئدی:
– گئتمهلییَم.
آردې’یجا آراز دئدی:
– من فۏتۏ سرگیسی آچاجاغام سیزین ده چکدیڲینیز شکیللری گؤرمَک ایستهییرم.
إلناز چۏخ إتکیلَنمیشدی دئدی:
– سۏنرا باخارېق ایندی ایسه گئتمهلییَم.
آراز دئدی:
-لۆطفن منیم نؤمرهمی یاز، داها سۏنرا سنی هاردان تاپا بیلهرم کی…!
إلناز دئدی:
-یاز، دۏققوز یۆز اۏندؤرد….
ərgənlik çağlarını yaşayan bir qız uşağının “səfərnaməsi” və ya səfər xatirələri. Buna hikayə adı vermək olmaz. Ədəbiyyat düşüncəyə qulluq edir. İnsan duyqularını insanın aydınlanmağı və səadəti üçün qullanır. Başqa hədəfləri olanların yolu ədəbiyyatdan ayrı dır. Bu yazının burada yeri ola bilməz.